Het is al bijna een week geleden dat we aankwamen in Ierland, wat gaat dat snel zeg. Het was best wel een hectische tijd, ook spannend vooral, hoe gaan onze katten de reis doorstaan? Het is toch wat lastig uitleggen wat er allemaal gaat gebeuren en je moet er maar het beste van hopen.
De laatste week voor de verhuizing
Wij hebben in de afgelopen weken geleerd om die gewone dingen te waarderen. Een paar dagen in ons oude huis gekampeerd omdat de meubelen al weg waren. Geen internet en tv. Geen koffie en thee kunnen zetten buiten de deur eten. Dus s’morgens lekker er op uit en bij het Gulden Vlies koffie met appelgebak scoren en tussendoor met je laptop mails beantwoorden en de laatste dingen regelen. Wat is het dan heerlijk om in het laatste weekend in een vakantiehuisje even bij te komen, met alle gemakken voorhanden.Katten afleveren in een dierenhotel, Chris vond het niet leuk en dat maakte hij luidkeels kenbaar onderweg. Maar ook daar waren ze allerliefst en werden de bakjes met water en brokjes snel gevuld en de kattenspeeltjes tevoorschijn gehaald.
Van Schiphol naar Dublin
Van Schiphol naarEn dan na een aantal jaren weer eens aankomen in Dublin in plaats van Cork, Snel de auto halen en nog wat kattenspullen halen en dan de katten ophalen. Ze waren heel rustig, duidelijk nog wat overdonderd van het gebeuren maar ook weer blij om ons te zien. De autoreis (ruim 3,5 uur) hebben ze goed doorstaan. Ze zijn gelukkig gewend om aan een riempje te zitten dus bij de tussenstop konden ze op een groot en rustig parkeerterrein voet op Ierse bodem zetten. Ze hebben de hele reis eigenlijk veel geslapen, moe van alle indrukken.
De rest van de week
In Ierland weer back to basic want onze spullen uit Nederland worden later geleverd. Na een paar dagen ga ik die lekkere stoel toch wel missen. s’avonds op rechte stoelen en chillen op bed, ach het is zomer en mooi weer dus ook lekker buiten. De keuken is nog niet klaar, maar ik kan mij prima redden op twee kookpitjes in de bijkeuken. De koelkast zit vol en de wasmachine is ook al aangesloten, stap voor stap krijgen we meer comfort. Wat ik al eerder zei, je staat er niet zo bij stil, totdat al die gewone spullen en apparaten er niet zijn. Dan waardeer je het weer zo als het terugkomt.
Onbetaalbaar zijn onze eerste ochtenden koffie buiten, met de katten die verwonderd om zich heen kijken, ‘toch wel leuk hier’ en elk roodborstje volgen die langs komt. En een groot zwart koeiehoofd wat stopt met grazen en verwonderd naar onze rode noorse boskat kijkt, ‘wat ben jij er voor eentje?’ hoor je ze allebei denken.
Vandaag vallen ook hier de mussen van het dak, de thermometer staat op 27 graden. Het is al een paar dagen zomer hier en alle Ieren zijn er blij mee. Wij ook. Het leven hier is begonnen, deze week beginnen we met opruimen en schilderen want de verbouwing is nog niet af. Ik ga eens beginnen met koken in mijn kneuterige keukentje, want dat gaat gewoon door.
